การระงับการผลิตลงไปในประเทศลิเบีย, เวเนซุเอลา, แคนาดา และนอร์เวย์, การประกาศของอิหร่านในการปิดกั้นช่องแคบ Hormuz และการอ่อนค่าของสกุลเงินดอลลาร์สหรัฐ หลังจากที่ได้มีการนำเสนอรายงานเกี่ยวกับ ตลาดแรงงานในสหรัฐอเมริกา ในรอบเดือนมิถุนายน ที่ทำให้แนวโน้มขาขึ้นของทางเบรนท์ และ WTI ยังคงสามารถเดินหน้าต่อไปได้ แต่ถ้าหากน้ำมันสามารถปรับความสูงขึ้นในเดือนพฤษภาคมได้ ก็จะมีการเปิดเส้นทางไปยังทิศทางของ 83-85 เหรียญต่อบาร์เรล อ้างอิงข้อมูลตามที่ทางกรุงเตหะรานได้ระบุไว้ ก็คือจุดมุ่งหมายของการระงับราคาน้ำมัน นั้นมาจากข้อความในทวีตเตอร์ของนาย Donald Trump ตามความเป็นจริงแล้ว ก็ยังสามารถนำระดับจาก North Sea ไปใช้กับระดับทางจิตวิทยาที่สำคัญได้ใน 100 เหรียญต่อบาร์เรล ดังนั้นใครที่อำนาจมากกว่ากันละ? ทางด้าน Sanford C. Bernstein & Co ให้ความสำคัญกับการลดหุ้นของบริษัทน้ำมัน โดยเฉลี่ยอยู่ใน 30% ตั้งแต่ช่วงต้นปี 2000 และ การเพิ่มขึ้นของประชากรในเมืองของเอเชีย ก็อยู่ที่ราวๆ 1 พันล้านคน ในช่วงสองทศวรรษต่อไป มันจึงเป็นผลให้เห็นถึง ความต้องการในการใช้งานรถยนต์ และน้ำมันเบนซิน ที่จะเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว ซึ่งจะได้นำเสนอถึงวัฏจักรใหม่ต่อน้ำมัน และยังอนุญาตให้ปรับตัวเพิ่มขึ้นถึง 150 เหรียญต่อบาร์เรล
ประธานาธิบดีสหรัฐอเมริกา ได้ออกมาเรียกร้องกับทางประเทศพันธมิตรทางทหารของเขา (ส่วนใหญ่เป็นประเทศซาอุดิอาระเบีย) ให้ทำการเพิ่มการผลิตถึง 2 ล้านบาร์เรลต่อวัน ซึ่งรู้กันดีว่า การตัดสินใจของโอเปกเกี่ยวกับการลดการผลิตใน "การทะยานตัวขึ้น" สำหรับเบรนท์ และ WTI ในช่วงปลายเดือนมิถุนายน ก็ยังไม่สามารถหยุดไปได้ โดยทางรัฐก็กำลังเพิ่มแรงกดดัน ต่อผู้ซื้อน้ำมันของอิหร่าน และถ้าหากแผนการของพวกเขา คือการลดการส่งออกจากประเทศในแถบตะวันออกกลางได้เกิดขึ้นจริง แล้วจากนั้นตลาดอาจจะต้องผลิตถึง 2.5 ล้านบาร์เรลต่อวัน ทางกรุงเตหะราน ที่เป็นผู้ผลิตน้ำมันอันดับ 5 ของโลก โดยมีปริมาณการผลิตอยู่ที่ 3.8 ล้านบาร์เรลต่อวัน ดังนั้นแล้วผู้นำของประเทศ ได้กล่าวไว้ว่าพร้อมที่จะขายน้ำมันให้ออกไปมากเท่าที่สุดเท่าที่จะทำได้
การสนับสนุนของทางเบรนท์และ WTI มาจากปัจจัยในการการลดการผลิตของประเทศลิเบียจาก 1.28 ล้านบาร์เรลในเดือนกุมภาพันธ์ ให้มาอยู่ที่ 527 พันบาร์เรล อ้างอิงข้อมูลตามการประมาณการของทางสถาบัน Capital Economics ที่ได้ระบุกันว่า ตลาดอาจจะสูญเสียไปประมาณ 2 ล้านบาร์เรลต่อวัน จากอิหร่านและอีก 1 ล้านบาร์เรลต่อวันจากทางเวเนซุเอลา ซึ่งจะช่วยเพิ่มการขาดดุล และยังช่วยในการพัฒนาการก่อตัวของ "การทะยานตัวขึ้น" ของตลาดน้ำมัน
ในตอนแรก นาย Donald Trump อาจจะออกมากระตุ้นให้เกิดกิจกรรมของผู้ผลิตชาวอเมริกัน แทนที่จะเพิ่มความกดดันให้กับทางโอเปค ซึ่งเป็นระยะเวลาอันยาวนาน ที่ทางตลาดน้ำมัน กำลังอยู่ในภาวะแบบชักกะเย้อไปมา ระหว่างฝ่ายหนึ่ง ที่ดำเนินการเพื่อลดการส่งออกของประเทศผู้ผลิตน้ำมัน และอีกฝ่ายก็คือ บริษัทต่างๆจากสหรัฐอเมริกา ที่ใช้ราคาในการเพิ่มการผลิตของตนเองขึ้นมา และป้องกันความเสี่ยงไปพร้อมๆกัน ดังนั้นพวกเขาจึงได้ปล่อยให้มีจำนวนแท่นขุดเจาะน้ำมันจากทางด้าน Baker Hughes เพิ่มขึ้นมาถึง (+5 จากใน 863 ในรอบสัปดาห์วันที่ 6 กรกฎาคม) และทางสถาบัน การบริหารสารสนเทศด้านพลังงาน ก็ออกมาคาดการณ์ถึงการผลิตที่เพิ่มขึ้น ว่าอาจจะได้อยู่ใน 11.8 ล้านบาร์เรลต่อวัน โดยก็ยังไม่ได้เป็นปัญหากับเรื่องของโครงสร้างพื้นฐานที่ได้ถูกยกเลิกออกไป ในตัวอย่างเช่น โครงการอ่างกักเก็บน้ำ Perm ในปี 2019 ที่จะช่วยให้ผลิตออกมาถึง 1 ล้านบาร์เรลต่อวัน ซึ่งมากกว่าที่ท่อส่งจะสามารถดำเนินการไปได้
การสกัดและกำลังของท่อส่ง

การเข้ามาช่วยเหลือต่อ "การทะยานตัวขึ้น" สำหรับน้ำมันเบรนท์ และ WTI ได้ช่วยกำหนดผลกำไรให้กับสกุลเงินดอลลาร์สหรัฐ หลังจากที่การรายงานข้อมูลด้านตัวเลขเชิงสถิติต่อ การว่างงานในหสรัฐอเมริกา และค่าจ้างโดยเฉลี่ยค่อนข้างเป็นที่น่าผิดหวัง สำหรับตัวบ่งชี้แรกจาก 3.8% ก็ขยับตัวไปอยู่ใน 4% ส่วนตัวบ่งชี้ที่สอง ก็ยังไม่ได้เคลื่อนตัวเข้าไปหาการคาดการณ์ของผู้เชี่ยวชาญจากทางสำนักข่าว Bloomberg (+ 0.2% ต่อ + 0.3% เมื่อเทียบกับเดือนที่ผ่านมา)

ทางเทคนิคแล้วจะพบว่า การเคลื่อนตัวทะลุผ่านแนวต้านใน $ 79.5 และ $ 80.5 ต่อบาร์เรล จะเปิดทางให้ "ทะยานตัวขึ้ย" พร้อมกับทางด้านเบรนท์ ให้ขยับตัวขึ้นด้านบนในทิศทางที่มีเป้าหมายอยู่ใน 127.2% และ 161.8% สำหรับกราฟรูปแบบ AB = CD

ชาร์ตรายวันของทาง เบรนท์