Wskaźnik Techniczny Indeks Siły Względnej (Relative Strength Index, RSI) jest to następny po cenie oscylator, który oscyluje w zasięgu od 0 do 100. Wprowadzając Relative Strength Index, W. Wilder polecał stosować jego 14-okresowy wariant. Później popularność zyskały również wskaźniki 9 i 25-okresowe. Jedna z rozpowszechnionych metod analizy wskaźnika Relative Strength Index polega na poszukiwaniu rozbieżności, przy których cena osiąga nowe maksimum, RSI zaś nie udaje się przebić poziomu swojego poprzedniego maksimum. Takiego rodzaju rozbieżności świadczą o prawdopodobieństwie odwrócenia się cen. Jeżeli po tym wskaźnik powraca w dół i schodzi poniżej swojego dołku, w taki sposób finalizuje on tak zwany „nieudany rozmach” (failure swing). Ten nieudany rozmach sugeruje rychłe odwrócenie się cen. W procesie analizy wykresów rozróżnia się następujące sygnały Relative Strength Index:

Szczyty i dołki Szczyty Wskaźnika Relative Strength Index zwykle kształtują się powyżej 70, а dołki — poniżej 30, przy czym wyprzedzają zwykle powstawanie szczytów i dołków na wykresie cenowym.

Modele graficzne Relative Strength Index często tworzy modele graficzne — na przykład ’głowa i ramiona’ albo trójkąty, które na wykresie cenowym mogą nie występować.

Nieudany rozmach (przebicie poziomu wsparcia albo oporu) występuje wtedy, gdy Relative Strength Index podnosi się powyżej poprzedniego maksimum (szczytu) albo spada poniżej poprzedniego minimum (dołku).

Poziomy wsparcia i oporu Na wykresie Wskaźnika Relative Strength Index poziomy wsparcia i oporu są nawet bardziej wyraźnie widoczne, niż na wykresie cenowym.

Dywergencje (rozbieżności)

Jak już wyżej zostało powiedziane, rozbieżności powstają wtedy, gdy cena osiąga nowego maksimum (minimum), lecz nie jest ono potwierdzane przez nowe maksimum (minimum) na wykresie RSI. Przy tym zwykle zachodzi korekta cen w keirunku ruchu wskaźnika Relative Strength Index.

Sposób obliczenia

Podstawowy wzór obliczenia wskaźnika technicznego Relative Strength Index:

RSI = 100-(100/(1+U/D))

Gdzie:
U – średnia wielkość dodatnich zmian cenowych;
D - średnia wielkość ujemnych zmian cenowych.